W szkolnym ogrodzie zakwitły krokusy posadzone jesienią w ramach lekcji historii przez uczniów klas ósmych i sódmej. W ten sposób upamiętniamy już kolejny raz półtora miliona żydowskich dzieci oraz tysiące dzieci innych narodowości zamordowanych w czasie Holokaustu. 

 Edukacja ekologiczna może być wciągająca i aktywna. Ochrona zagrożonych gatunków czy dbanie o czyste środowisko nie są tematami zarezerwowanymi wyłącznie dla dorosłych. Zaczynając jakąkolwiek zmianę systemową, trzeba myśleć o przyszłych pokoleniach i przekazać im odpowiednią wiedzę – im wcześniej, tym lepiej. Uczniowie naszej szkoły doskonale zdają sobie sprawę z problemu, jakim jest zanieczyszczenie powietrza, segregacja śmieci, zagrożenia związane z  zmianami  klimatycznymi. To wpływa na ekosystemy i żyjące tam rośliny i zwierzęta. Gotowi  jesteśmy podjąć działania prowadzące do zwiększenia świadomości na ten niełatwy temat! Pierwszym krokiem było przygotowanie przez uczniów klas 5 – 8  plakatów, prac plastyczno – technicznych związanych z tematyką ochrony środowiska. Prace cieszą się dużym zainteresowaniem innych uczniów, wywołują dyskusje.                                                                                     

Uczniowie z klasy 4a zakończyli niedawno omawianie komiksu Janusza Christy „Kajko i Kokosz. Szkoła latania”. Z tej okazji w ramach podsumowania cyklu lekcji poświęconych lekturze wykonali prace plastyczne, w których odtworzyli wygląd  Mirmiłowa. Mogli skupić się na dowolnym elemencie składającym się na jedno z miejsc akcji w komiksowej opowieści. Powstawały więc makiety i obrazy ukazujące warownię z bramą, wieżami, siedzibą kasztelana, domkami mieszkańców grodu oraz gospodą. Na koniec młodzi artyści stwierdzili: „Szkoda, że nie ma takich lekcji codziennie”. Trudno o lepsze podsumowanie…

W styczniu klasa 5a zwiedziła Hutę Szkła Ardagh Glass S.A. w Gostyniu. Uczniowie zapoznali się z technologią produkcji szkła oraz poszerzyli wiedzę na temat procesów produkcyjnych i roli opakowań szklanych w procesach recyklingu. Dzieci postanowiły podzielić się wrażeniami z wycieczki i  pochwalić się zdobytymi wiadomościami.
 

W dniu 14 stycznia 2020 roku pojechaliśmy do Huty Szkła Ardagh Glass    w Gostyniu. Proces produkcji rozpoczyna się od przygotowania surowców szklarskich dostarczanych przez wyspecjalizowanych dostawców. Huta pracuje 24 godziny na dobę 365 dni w roku. Surowce przetapiane są w wannie szklarskiej. Gorące szkło kierowane jest rynnami do poszczególnych sekcji automatu, gdzie formowane jest w wyroby gotowe. Kolejnym etapem produkcji jest powolne studzenie wyrobów  w odprężarce, która usuwa naprężenia. Specjalne maszyny kontrolne wyszukują i sortują wady powstałe w procesie produkcji. Następnie wyroby kierowane są  do paletyzatora, gdzie formowane są na paletach, które to składowane są   w magazynie. W hucie w Gostyniu produkowane są butelki i słoiki w kolorze białym. Huta posiada własny zakład produkcji form. Podczas całej wycieczki najbardziej podobał mi się proces topienia szkła. Marcel Malanowicz
 

W dniu 14 stycznia cała klasa 5a pojechała do Huty Szkła w Gostyniu. Jechaliśmy autokarem półtorej godziny, ciekawi, co nas tam spotka. Po dojechaniu na miejsce zajęła się nami pani przewodniczka. Na początku zwiedziliśmy pomieszczenie kontrolujące całą hutę, potem poszliśmy zobaczyć serce fabryki. Było tam bardzo głośno, więc musieliśmy założyć stopery i okulary ochronne. Byliśmy przy produkcji słoików i dowiedzieliśmy się, że temperatura topionego szkła wynosi 1950 stopni Celsjusza. Wycieczka była bardzo ciekawa i się dowiedzieliśmy wiele nowych rzeczy, przede wszystkim z dziedziny recyklingu. Na pamiątkę dostaliśmy magnesy w kształcie butelek. Wróciliśmy bardzo zadowoleni. Miłosz Męski
 

Na wycieczce do huty szkła najbardziej podobało mi się, gdy pan, który nas oprowadzał, opowiadał o wszystkich maszynach. Na terenie fabryki było bardzo głośno, ale mieliśmy zatyczki, więc dało się wytrzymać. Dowiedziałam się, że wyrabia się tam tylko szkło przeźroczyste, a do jego produkcji  potrzebna jest wysoka temperatura.            Blanka Nowak
 

Na wycieczkę jechaliśmy ok. półtorej godziny z Lubonia do Gostynia. Podróż trwała trochę długo, ale była przyjemna; od czasu do czasu zza chmur wyglądało słońce. Po przyjeździe zaprowadzono nas do podziemnego pokoju, gdzie coś zjedliśmy, porozmawialiśmy, a później założyliśmy kaski, kamizelki i zatyczki. Na zwiedzanie najpierw poszła pierwsza grupa, a później druga, w której byłem ja. W hucie pokazywano nam różne przeźroczyste, szklane wyroby. Widzieliśmy jedną z najciekawszych hal produkcyjnych. Pan pokazywał nam, z czego się wytwarza szkło. Gdy dojechaliśmy do szkoły autokarem, byłem bardzo smutny. Żałowałem, że wycieczka się już skończyła. Oceniam ją pozytywnie. Adam Reckziegel